We konden onze creativiteit de vrije loop laten gaan op ons muzisch project.
Onze opdracht was om de kleuters te laten genieten van een creatieve voorstelling.
Ons stukje vertelt het verhaal van Fien de olifant. Fien is een hele vrolijke olifant, ze houdt van muziek en fluit de hele dag door. Fien zou het fluiten nooit kunnen missen, tot er op een bepaalde morgen iets gebeurd. Fien wordt wakker en beseft dat ze niet meer kan fluiten. Ze is helemaal in paniek en probeert tevergeefs steeds weer te fluiten. Als onze olifant helemaal moegestreden is geeft ze de strijd op. “Kan ik nu nooit meer fluiten?” vraagt ze zich droevig af. Ondertussen is er bezoek aangekomen voor onze olifant: twee ballerina’s. Ze krijgen te horen dat Fien niet meer kan fluiten, daar blijken ze echter een oplossing voor te hebben: dansen. Nadien merken ze dat het dansen niets heeft uitgehaald. Er is opnieuw bezoek, deze keer twee springers. De oplossing voor het fluitprobleem is volgens hen springen: “Hey, hoi, hallo, springen doe je zo!”
Het wordt weer eens niets, dansen of springen helpt niet. Fien is bijna radeloos, tot ze wordt aangesproken door een muzikant. Hij biedt haar een magische trompet aan en zegt dat enkel de beste fluiters het kunnen bespelen. Fien doet haar best, maar het lijkt niet te lukken. Plots verschijnt er wat geluid en luchtbellen uit de trompet. Fien heeft de magische trompet kunnen bespelen, er komen zeepbellen uit haar trompet! “Ik kan weer fluiten!” Fien is dolblij.
Dit project werd geleid door de mooie en leuke muziek van Niels Coertens. De olifant werd door Jolien Waffeleart gespeeld, de 2 ballerina's waren Lisa Declercq en Nathalie Sameyn en de 2 springers door Hanne Vanneste en ikzelf. We sloten ons project af met het 'snuit en fluit lied'.
Ik snuit en ik fluit.
Ik blaas op mijn trompet: zeepbellen!
De olifant, die doet ballet.
Ik snuit en ik fluit.
Een vrolijk deuntje, springen!
Samen met de olifant ons liedje zingen.